ایفای نقش، روشی است که میتواندبرای تجسّم عینی موضوعات و درسهایی که برای نمایش مناسب باشند، به کار رود. دراین روش فردیاافرادی موضوعی رابه صورت نمایش کوتاه اجرا میکنند. دانشآموزانی که در صحنهی نمایش به ایفای نقش میپردازند، معمولاً یکدیگررا مخاطب قرار میدهند و گفتوگوهایی بین خود آنها ردو بدل میشود. صحنهی اجرای نمایش باید طوری ترتیب داده شود که همهی دانشآموزان بتوانندایفای نقش را ببینند. همچنین آنان باید بلندصحبت کنند تا همه بتوانند صدای آنان را بشنوند. برای مطلوبیت بیشتر در اجرای روش تدریس "ایفای نقش" بایداز دانشآموزانی مددگرفت که نسبت به یکدیگرحس خوبی دارند.این روش تدریس یادگیرندگان رابا واقعیت های رفتاری زندگی اجتماعی و شرایط، رو به رو می کند؛ چون فقط به اجرادر آوردن نقش نیست بلکه در این جریان دانشآموزان نه تنها موقعیتها و مهارتهایی را بررسی وبه کسب و فهم آنها اقدام میکنند بلکه به تجسّم عینی موضوعات درس نیز دست مییابند.
مراحل اجرای روش تدریس:
1) انتخاب بازیگران: سعی کنید اکثر دانشآموزان به نوبت در گروههای ایفای نقش قرار بگیرند.
2) آماده سازی: روشن شدن نقشها مبتنی بر هدف اصلی آموزش، در آماده شدن بچّهها مؤثر است.
3) بیان اهداف برای دانشآموزان
4)اجرای نمایش
5) طرح پرسش: با توجه به رخدادهای نمایش، سؤالاتی را از دانشآموزان بپرسید و آنان را به پاسخگویی در زمینه اهداف مورد نظر هدایت کنید.
6)توضیح: برای بسط تجربه و دانش محتوای درسی، توضیحاتی ارائه میشود؛ باید دقت شود تا آنچه میگوییم بر مبنای تجربهی دانشآموزان از زندگی و از نمایش کلاس باشد.
درس «کاجستان » حاوی مطالب ارزندهی اخلاقی است که در قالب نمایش میتوان به بچّهها انتقال داد. پس از اجرای نمایش و تکمیل فرایند تدریس، خوانش متن با استفاده از کتاب گویا انجام میشود